سیستم های ایمپلنت دندان برای شرایط کلینیکی مختلف طراحی شده است و سازندگان، ایمپلنت های دندانی مختلفی تولید می کنند که برای شرایط کلینیکی خاصی مناسب است. انواع اصلی ایمپلنت دندان می توانند به سرعت در استخوان فک کاشته شوند و تاج پروتزی روی آنها قرار گیرد. در حالی که برخی از ایمپلنت های دندانی ابتدا باید با استخوان فک جوش خورده و سپس دندان مصنوعی روی آن ها قرار بگیرد.

برخی از این ایمپلنت ها قطر بسیار کمی دارند که برای استخوان هایی که فضای بین ریشه های دندان آنها کم است؛ به کار می رود. در حالی که برخی دیگر کوتاه تر و پهن تر هستند و برای کاشتن نزدیک حفرات سینوسی که در آن موقعیت استخوان فک نازک تر است؛ به کار می روند.

به طور معمول تمام ایمپلنت های دندانی تولید شده دارای کیفیت خوبی هستند و الزامات ساخت اساسی در آنها رعایت می شود. اما برخی از ایمپلنت های دندانی در موقعیت های خاص، کاربرد بیشتری دارند. تمام سازندگان تولید کننده ایمپلنت های دندانی سعی دارند ایمپلنتی تولید کنند که درصد موفقیت، طول عمر و دوام آن پس از کاشت در استخوان فک بیشتر باشد.